Ton@StaySail

Verhuizen

StaySail verhuist

Met dank aan:Michael, Ruben, Raymond, Berry, Anita, Teun, Kees, Frans, Roland.
Boels: "Boels verhuurt bijna alles." (http://www.boels.nl)
Infotheek: "Een gunstige kijk op automatisering!" (http://infotheek.nl)


We waren al een tijdje bezig met het inpakken van dozen van de Buitenhof en Infotheek en organiseren van hulpmiddelen en hulptroepen. Bijna alles in de garage en in de schuur stonden op rolcontainers van de Buitenhof(Cordaan). Woensdag 12 november was gepland om zo veel mogelijk van onze spullen in een grote vrachtwagen te krijgen. Die middag haalde ik een laddderlift, een aanhangwagen en een steekwagen bij Boels. Aan het begin van de avond haalde ik met de vader van Raymond de Atego 1815 van Sloothaak. Michael had alles geregeld bij Boels dus daar was alles in orde. Ik zelf had wat geregeld bij Sloothaak, maar daar werd mijn visa-card niet geaccepteerd en hadden we door slechte communicatie van hun kant, een id te weinig. Alles opgelost en op weg naar het oude huis.

De ladderlift stond al en we haalden de garage als eerste leeg. Dit duurde toch zeker wel een kwartier. Daarna de vrachtwagen verhuist naar de voorzijde van het huis en de rolcontainers schoven vanuit de schuur de vrachtwagen in. Eerst maar even eten, Lies had koude macaroni gemaakt en een grote schaal werd door de hulptroepen leeg gemaakt. Uit de schuur werden de platen OSB naar de vrachtwagen verhuisd en op de rolcontainers gelegd. De dozen pasten precies tussen de platen en het dak. Met passen en meten schoven we alle dozen en meubelstukken de auto in. Een potje tetris was daar werkelijk niks bij.

De ladderlift was een ware uitkomst, omdat we hierdoor vele kilo's en kilometers minder hoefden te verslepen. Om ongeveer 1 uur was alles wat we beneden wilden hebben beneden en de vrachtwagen zo goed als vol, maar er stond nog een berg "rommel" voor de deur. Michael en Ruben gingen met mij mee. Michael naar huis en Ruben mee om de aanhangwagen te halen en dan ook naar huis. Om 2 uur was ik terug en werden de aanhanger en de bus volgestouwd.

Donderdags om 8 uur 's morgens reden we na een kop koffie en een broodje over de A9 richting afsluitdijk. Bij Heerhugowaard zorgde het verkeerslicht voor de gewoonlijke vertraging, geen zo oer Nederlandse file hoor. Kopje koffie bij Hajé in zjoeré(Joure) en een stukje taart natuurlijk. Tank even aftoppen en hopla Duitsland in. De Maut was een fluitje van een cent en bleek zelfs iets goedkoper dan berekend. Overdag is het behoorlijk druk op de Duitse Autobahn en bij een aantal wegwerkzaamheden reden we maar 60/uur en als er dan iemand invoegd met maar 20/uur moet je erg in de ankers. Dat weer geleerd en daar voor de volgende keer iets meer rekening mee gehouden. Wat opviel was dat we wel erg snel bij de Atego weg reden. Blijkbaar zat die goed vol en was het aantal pk's genoeg om de wagen, 1x op gang, op de cruise-control wel op de 88.5 te houden. Langzaam aan werd het weer donker en naderden we het einde van de autobahn. Vlak voor de laatste rastplatz werd al het verkeer van de weggehaald. Alle buitenlanders(niet Duitse auto's), werden door de politie en de douane geinspecteerd. Er stonden 3 man en 1 vrouw aan me te trekken en de auto moest aan alle kanten open. Ook de vrachtwagen werd geinspecteerd, mevrouw de polizistin wilde de papieren, de tacho-schijf en het huurcontract inspizieren. Het was te veel om gedetailleerd te onderzoeken. Gelukkig had niemand iets bij zich wat een probleem had kunnen opleveren. Het laatste stukje naar Puttgarden verliep voorspoedig. Na 2x keren en 3x steken kwamen we bij de vrachtwagen check-in. We stonden voor de slagboom en dat mocht niet. Deutsche grundlichkeit en Ordnung muss sein und so weiter. Dus auto's 100m achteruit in de parkeervakken. Gaat die meneer een heel verhaal houden over hoe het moet en is en kan en kost en mag en uiteindelijk mogen we bij elkaar op het vrachtwagen dek en krijgen we voor 2 vrachtwagen chauffeurs kortingscoupons. 50% op voer en 10% op de shop. Gelukkig zijn ze aan boord zo coulant dat we 50% krijgen op al het voer dat we kopen. Je moet wel oppassen dat alle bekers leeg zijn voor je ze opstapelt om op te ruimen. Anders krijg je een water(gelukkig geen cola, want dat plakt zo) ballet.Nog 75km naar huis. De snelweg is makkelijk, maar dat houdt ook op en dan moet je nog 20km over secundaire wegen. In het donker is het niet makkelijk om de weg te vinden. Het was volle maan en heldere hemel, dus op de Søndersognsvej was het in ieder geval buiten redelijk bekijkbaar. Het huis en de terreinen werden door iedereen onderzocht. Stefan kwam zelfs pas voor de eerste keer binnen. Vrijdags werden de spullen uit de auto's en de aanhanger gehaald. Waar we er 10 uur over hebben gedaan om in te laden, waren we er nu met ruim 2 uur mee klaar om alles binnen te zetten. Dus alle tijd om een broodje te eten: even ontdekken wat we in Denemarken anders hebben als brood en op brood. Het ging er in ieder geval in als zoete koek. Na het bekijken van het dorp Stege hebben we om 4 uur de terugreis aangevangen. Een voorspoedige terugreis en na het afleveren van alle helpers en chauffeurs gingen Lies en ik als laatste om 5 uur op 1 oor.

Iedereen die geholpen heeft, wordt vreselijk bedankt en er is voor jullie altijd een speciaal plekje op de Søndersognsvej.
Groetjes Ton
StaySail.eu



Dansk:

Flytning

StaySail flytter
Vi takker: Michael, Ruben, Raymond, Berry, Anita, Teun, Kees, Frans, Roland.
Boels: "Boels er et firma som man kan leje noget som helst hos." (http://www.boels.nl)
Infotheek: "En nem måde til automatisering!" (http://infotheek.nl)


Vi var ved med at pakke al vores ting og sager ind i papkasser som vi havde fået fra De Buitenhof og Infotheek, at arrangere hjælpemidler og hjælpetropper. Alt hvad vi havde pakket var samlet i rullekontainere, også fra De Buitenhof (et plejehjem i Amsterdam hvor Lies arbejdede). Onsdag 12. november havde vi planlagt til at få alt i en stor lastbil. Den eftermiddag hentede jeg en trappe-elevator hos Boels. I starten af aftenen hentede jeg lastbilen, en Mercedes Atego 1815 sammen med Raymonds far hos Sloothaak. Michael havde arrangeret alt hos Boels så alt var som det skulle være. Selv havde jeg arrangeret lejen af Lastbilen hos Sloothaak, dette gik ikke så godt, som mit visakort ikke fungerede, ved siden af det havde jeg ikke mit pas med (det havde De gelmt at bede mig om). Til sidst blev alt ordnet og kunne vi tage hjem til at starte med arbejdet.

Trappeelevatoren var allerede sat på plads (vi boede op over en forretning, trappeelevatoren ville spare os en massa besvær met at gå trapper og bære kasser).
Vi startede med at tømme garagen, det tog os kun 15 minuter, derefter tog vi fat i skuret, vi flyttede alle rullecontainere ind i bilen. Klokken var blevet 7 om aftenen, det var tid til at spise makaronisalat, som Lies havde lavet . Vi havde ny energi og bar nogle OSB plader fra skuret inde i bilen og lagde dem ovenpå containerne, hvorefter kasserne kunne sattes ovenpå pladerne, det var rigtig passe og måle, det var som at spille tetris med møblerne og det hele blev sat på plads.
Klokken 1 om natten var bilen helt fylt op, men ikke alt var pakket, jeg ville køre Michael en Ruben hjem, Michael skulle først hjælpe mig med at få fat i en påhængsvogn Klokken 2 var jeg hjem, vi proppede resten af vores sager i påhængsvognen, tog en wiskey og gik i seng.

Torsdagmorgen klokken 8 efter en kop kaffe og et stykke brød kørte vi til Afsluitdijken over den A9. Ved Heerhugowaard lavede lyssignalen trafikkaos, den sædvanlige trafikprop, ikke en rigtig Hollands kø, men... Ved Joure stoppede vi hos Haje, hvor vi tog os en kop kaffe med et stykke æblekage. Vi fyldte tanken og så var vi i Tyskland, vi betalte Mauten, som var billiger end beregnet, der var meget trafik på den Tyske motorvej, og massa af vejarbejd, vi skulle køre 60km. i time, så er der nogen der prøver at komme på motorvejen mens de kører 20 km. i time, det medfører at man virklig skal satte foden på bremsen, man lærer hurtigt at holde afstand.
I slutningen af eftermiddagen blev det hurtigt mørkt, vi nermede os slutningen af den tyske motorvej, lige ved den sidste rasteplads blev alle biler bedt om at forlade motorvejen og køre ind på rastepladsen. Alle biler, med undtagelsen af de Tyske blev kontroleret af toll og politiet.
Der var 3 mænd og 1 kvinde som hev og trak i mig, bilen skulle åbnes, papirerne skulle fremvises, tacho-skiven og lejekontrakten skulle gennemses. Med 2 biler var det formeget til at gennemgå det hele, vi havde heller ikke noget på os som kunne give os problemer.

Det sidste stykke til Putgarden gik fint, vi fandt vores vej til lastbil check ind, selvfølgelig var vi kørt lidt forlangt op mod bommen, og skulle bakke lidt, med begge biler, "Deutsche grundlichkeit" en Ordnung muss sein und so weiter. Så bilerne blev flyttet 100m bagud, til parkeringspladsen.
Manden der solgte billeterne forklarede os en hel massa, det eneste vi ville var at stå med begge biler på lastbildækket. Raymond som kørte lastbilen fik rabatbilleter til maden, på båden var de så sød at give os allesammen den rabat. Vores vand smagte dejligt!
Bægrene var ikke hel tomme da de blev ryddet af vejen hvilket forårsagede en vandballet, vi var glad for at vi ikke drak Cola!

Kun 75 kilometer til vi var hjemme, 55 km motorvej og 20 km over små veje, i bælgmørk, heldigvis med fuld måne, vi fandt vejen til Søndersognsvej. Huset og terrænet blev undersøgt, Stefan kom ind i huset for første gang. Fredag blev alle ting hentet fra bilerne og påhængvognen. Pålæsning tog 10 timer og aflæsning var sket inden 2 timer. Så vi havde rigeligt tid til at spise et stykke brød: vi opdagede hvad er anderledes i Danmark som brød og som pålæg. Det smagte som lagkage.

Efter et besøg af Stege startede vi klokken 4 med vores hjemmerejse. Det gik fint og efter aflevering af alle hjælpere og chauffører kunne Lies og jeg tage os en lur klokken 5 om morgen.

Tak til alle som har hjulpet os. I er altid velkommen på Søndersognsvej.

Hilsen Ton
StaySail.eu