Resultaat nummer 2

Bijna Klaar!!!!!

Gordijnen, schilderij en de kast rechtzetten en klaar is B&B-kamer nummer 1. De eerste gasten komen al proefslapen. Ze komen onze nieuwste aanwinst brengen: een 16m2.

Ik zal ze vragen een verslagje te schrijven hoe geweldig(of niet) het hier is.

Næsten færdig!!!!

Gardinerne, maleriet og sætte skabet vaterpas og så er B&B-rum nummer 1 færdig. Vores første gæster kommer for at afprøve værelset. De kommer for at bringe vores nyeste underdel: en 16m2.

Vi vil bede dem om at skrive om det er godt eller dårligt at forblive her.

Resultaat nummer 1

Het eerste resultaat van onze noeste arbeid staat, de werkplaats is op het dak en 2 plaatjes na, klaar. Het geheel is al wel bruikbaar. Hieronder een verslagje van mijn vader Teun Vermeer, die mij 5 dagen heeft geholpen bij het op zetten van het geraamte.

Haarlem, 03 december 2008.

Onderwerp: 6 x 4 of 4 x 6.

Adres: 4780 Svensmarke.

Maandag al vroeg richting Denemarken om aldaar aangekomen in een grote hal een werkplaats te gaan inrichten.

Grote loods met wel twee bootjes en genoeg plaats voor meer.

Eerst maar even kijken, een hoek is snel bepaald.

Vandaar 6 x 4 maar nee het wordt 4 x 6 meter.

Maar dan nog wat hout en andere hulpmiddelen. Dus dinsdag met tekeningen even naar de houthandel. Nou ja,een houthandel! Heel veel vakken met rechthoekig,vierkant en plat, maar niet te noemen de lengtes.

Nog even naar het kantoor even rekenen,genoeg tijd om nog wat gereedschappen en sanitair te bekijken. Wanneer wordt de bestelling afgeleverd, nu ja woensdag in de namiddag. Woensdag al wat voorbereidingen: 4 meter uit de muur en 6 meter naar rechts. Rond 11 uur de vrachtauto met de lading hout, hangardeur open en de lading wordt zo naar binnen getakeld. Dat was het niet! Nog even een flinke babbel met de chauffeur, hij liet weten ergens in de buurt van Denekamp te zijn geweest etc. Na gegevens te hebben uitgewisseld snel de deur dicht want ook daar waait en regent het. Geul weer open ,deur toe,voorzover je er zonder te wringen in en uit kon lopen. Maar ja, dan is het te donker om wat te doen.,dus licht in de duisternis.

Rails op de grond,het hout op maat en bouwen maar. Je neemt deuren mee uit Holland,even afhangen en de wandjes 4 x 6 staan.

Je vraagt je, af waar is die lading hout gebleven? O,ja nog even wat schroeven halen. Moet er nog een speciaal bitje bij. Even aanvegen en dan naar de slager.

Vrijdag terug! Dakgoten lekken even geultjes trekken.

Kachel uit en de deuren op slot.

Richting boot voor de oversteek,betalen voor de overtocht verloopt traag, automobilist ook traag en 10 meter voor het verkeerslicht rood en 20 minuten wachten op de volgende pont.

Teun H. J. Vermeer

Terugblik

Huis bij Nab op Fyn


Al een hele poos geleden waren er plannen om naar Denemarken te verhuizen en sinds februari 2008 zijn we aan het zoeken naar een geschikte plek om watersport aan te bieden op een plek waar we gasten kunnen ontvangen.

Huis op Langeland.
Enkele van deze lokaties waren op Fyn. Een mooie plek om iets te beginnen, maar qua prijs alleen maar s.j.h.-huizen(Stoot Je Hoofd). We hebben zelfs een bouwval bekeken in het uiterste zuiden van Jylland. Dit had tot aan de sokkel plat gemoeten.


Links Oostkust van Fyn. 750m van het strand.

Uiteindelijk kwamen we terecht in Svensmarke op Møn.

"Ik Vertrek"

Lies neemt geen afscheid van het team.
Nee, het team neemt afscheid van Lies.

Amsterdam, 02-12-2008

Vandaag nam het team(Buitenhof 4-6) afscheid van hun leidinggevende. Dit deden ze op hun eigen manier, zoals ze dat met al eerder vertrokken mensen hadden gedaan. Ik had gevraagd of ik er ook bij mocht zijn en gelukkig voor mij was dit geen probleem. Om 4 uur moest ik nog even een hele kaas ophalen, omdat dat iets is wat we in Denemarken niet kunnen kopen. In de Damstraat zit een kaasboer, maar het blijft een crime om om die tijd zaken te doen in de binnenstad van Amsterdam en dan ook nog ergens op tijd aan te komen. Ik was dus pas om 16:20 in de Buitenhof. Blijkbaar was er nog veel voor te bereiden, want ik werd ook nog verzocht om Lies maar even op te zoeken op haar kantoor, we zouden wel geroepen worden.

Ongeveer 20 minuten later werd er gebeld en moest Lies naar beneden komen. Hier zat het hele team in de nieuwe zaal(met het podium, geen idee hoe dat heet) van de Buitenhof.. Eerst maar eten, een aantal mensen hadden weer de lekkerste dingen gekookt. Lies kreeg een slab om en werd in een rolstoel gedouwd. Ze kreeg een aangepast bestek en mocht als eerste eten uit kiezen. Ik nam als tweede en de rest volgde. Iedereen aan tafel en smikkelen en smullen maar, want de exotische gerechten smaakten verrukkelijk. Het was erg gezellig. Natuurlijk was er een kleine sketch, opgevoerd door Anne, Inge en Marja. Ze hadden met een decor van zeilen en planken en een tent, StaySail over 6 maanden uitgebeeld en het thema was het programma "Ik vertrek".

Het begon dus met Inge die als interviewer Anne(Lies Vermeer) volgde die in de keuken 's morgens een ontbijt aan het maken was voor 2 gasten. Deze 2 gasten waren uit de tent gekomen(2 figuranten want er was geen tekst voor hun bedacht{Stuur me hun namen even, dan kan ik het erin zetten}) en zaten te wachten op het ontbijt. Zoals een ongeduldige Cordaan klant het betaamd zaten ze met het bestek op tafel 1,2,3,4, komt er nog.... te doen. Marja(Ton Vermeer) voor deze gelegenheid in zeilbroek en opplak en val er weer af snor(grote zwarte snor), stond met gereedschap een lekke boot te repareren. Het werd steeds hectischer, want Lies had de mobiel van haar oude werk meegenomen en werd steeds door oude collega's en "collega's" gebeld.Of Lies nog een antwoord wist voor een probleem in Amsterdam, of of een van de "collega's" (met een hele berg fijne klanten)mocht langs komen. Zoals van een cabaret mag worden verwacht, was het best scherp, maar wel erg goed. Aan het eind van de sketch waren verschillende mensen aan bod geweest en was het stress in "StaySail.Danmark over 6 maanden". De gasten waren erg ongeduldig en Ton(Marja) bemoeide zich ermee, Lies(Anne) werd zo boos dat de oorzaak van alle stress er aan moest geloven: de mobiel van de Buitenhof nam een sierlijke vlucht van ongeveer 10 m en daarmee was het probleem opgelost. Open doekje voor de spelers.

Ze kwamen met een schitterend cadeau van het toneel(vuurkorf, brændsel, lampjes en een doos met echte Hollandse produkten). Ik ben blij dat ik me groot kon houden want het was een emotioneel gebeuren. Lies had voor iedereen een cadeautje uitgezocht(ik heb wel geholpen hoor) en voor iedereen van het team een hartelijk woord bij het uitreiken. Als laatste was Susan aan de beurt en de beide dames waren compleet ontroeid.

Vlak voor 8 uur hebben we opgeruimd en is een ieder weer naar huis gegaan. Wij hebben Eddie nog even in Zaanstad afgezet en waren om bijna 9 uur thuis. Nog even een mail:" Tak for sidst" geschreven en dan de biene omhoog.

Ik vertrek vandaag naar DK en Lies volgt op zaterdag. Zij heeft vanavond nog een afscheid van bewoners en andere mederwerkers.

Lies en ik hopen dat de vrienden die we hebben gemaakt in de afgelopen 3.5 jaar naar Denamrken zullen blijven komen en in ieder geval contact zullen houden met de mail, skype en telefoon. Wij zullen zeker proberen in de wintertijd wat Hollandse bezoeken te doen.

Buiten dat jullie als vrienden welkom zijn, kunnen we ook nog wat klanditie gebruiken, dus promoot ons aan iedereen die je kent, of kom er zelf van profiteren om eens bediend te worden door je voormalig leidinggevende.

Groeten Ton
(Foto's volgen)

Verhuizen

StaySail verhuist

Met dank aan:Michael, Ruben, Raymond, Berry, Anita, Teun, Kees, Frans, Roland.
Boels: "Boels verhuurt bijna alles." (http://www.boels.nl)
Infotheek: "Een gunstige kijk op automatisering!" (http://infotheek.nl)


We waren al een tijdje bezig met het inpakken van dozen van de Buitenhof en Infotheek en organiseren van hulpmiddelen en hulptroepen. Bijna alles in de garage en in de schuur stonden op rolcontainers van de Buitenhof(Cordaan). Woensdag 12 november was gepland om zo veel mogelijk van onze spullen in een grote vrachtwagen te krijgen. Die middag haalde ik een laddderlift, een aanhangwagen en een steekwagen bij Boels. Aan het begin van de avond haalde ik met de vader van Raymond de Atego 1815 van Sloothaak. Michael had alles geregeld bij Boels dus daar was alles in orde. Ik zelf had wat geregeld bij Sloothaak, maar daar werd mijn visa-card niet geaccepteerd en hadden we door slechte communicatie van hun kant, een id te weinig. Alles opgelost en op weg naar het oude huis.

De ladderlift stond al en we haalden de garage als eerste leeg. Dit duurde toch zeker wel een kwartier. Daarna de vrachtwagen verhuist naar de voorzijde van het huis en de rolcontainers schoven vanuit de schuur de vrachtwagen in. Eerst maar even eten, Lies had koude macaroni gemaakt en een grote schaal werd door de hulptroepen leeg gemaakt. Uit de schuur werden de platen OSB naar de vrachtwagen verhuisd en op de rolcontainers gelegd. De dozen pasten precies tussen de platen en het dak. Met passen en meten schoven we alle dozen en meubelstukken de auto in. Een potje tetris was daar werkelijk niks bij.

De ladderlift was een ware uitkomst, omdat we hierdoor vele kilo's en kilometers minder hoefden te verslepen. Om ongeveer 1 uur was alles wat we beneden wilden hebben beneden en de vrachtwagen zo goed als vol, maar er stond nog een berg "rommel" voor de deur. Michael en Ruben gingen met mij mee. Michael naar huis en Ruben mee om de aanhangwagen te halen en dan ook naar huis. Om 2 uur was ik terug en werden de aanhanger en de bus volgestouwd.

Donderdags om 8 uur 's morgens reden we na een kop koffie en een broodje over de A9 richting afsluitdijk. Bij Heerhugowaard zorgde het verkeerslicht voor de gewoonlijke vertraging, geen zo oer Nederlandse file hoor. Kopje koffie bij Hajé in zjoeré(Joure) en een stukje taart natuurlijk. Tank even aftoppen en hopla Duitsland in. De Maut was een fluitje van een cent en bleek zelfs iets goedkoper dan berekend. Overdag is het behoorlijk druk op de Duitse Autobahn en bij een aantal wegwerkzaamheden reden we maar 60/uur en als er dan iemand invoegd met maar 20/uur moet je erg in de ankers. Dat weer geleerd en daar voor de volgende keer iets meer rekening mee gehouden. Wat opviel was dat we wel erg snel bij de Atego weg reden. Blijkbaar zat die goed vol en was het aantal pk's genoeg om de wagen, 1x op gang, op de cruise-control wel op de 88.5 te houden. Langzaam aan werd het weer donker en naderden we het einde van de autobahn. Vlak voor de laatste rastplatz werd al het verkeer van de weggehaald. Alle buitenlanders(niet Duitse auto's), werden door de politie en de douane geinspecteerd. Er stonden 3 man en 1 vrouw aan me te trekken en de auto moest aan alle kanten open. Ook de vrachtwagen werd geinspecteerd, mevrouw de polizistin wilde de papieren, de tacho-schijf en het huurcontract inspizieren. Het was te veel om gedetailleerd te onderzoeken. Gelukkig had niemand iets bij zich wat een probleem had kunnen opleveren. Het laatste stukje naar Puttgarden verliep voorspoedig. Na 2x keren en 3x steken kwamen we bij de vrachtwagen check-in. We stonden voor de slagboom en dat mocht niet. Deutsche grundlichkeit en Ordnung muss sein und so weiter. Dus auto's 100m achteruit in de parkeervakken. Gaat die meneer een heel verhaal houden over hoe het moet en is en kan en kost en mag en uiteindelijk mogen we bij elkaar op het vrachtwagen dek en krijgen we voor 2 vrachtwagen chauffeurs kortingscoupons. 50% op voer en 10% op de shop. Gelukkig zijn ze aan boord zo coulant dat we 50% krijgen op al het voer dat we kopen. Je moet wel oppassen dat alle bekers leeg zijn voor je ze opstapelt om op te ruimen. Anders krijg je een water(gelukkig geen cola, want dat plakt zo) ballet.Nog 75km naar huis. De snelweg is makkelijk, maar dat houdt ook op en dan moet je nog 20km over secundaire wegen. In het donker is het niet makkelijk om de weg te vinden. Het was volle maan en heldere hemel, dus op de Søndersognsvej was het in ieder geval buiten redelijk bekijkbaar. Het huis en de terreinen werden door iedereen onderzocht. Stefan kwam zelfs pas voor de eerste keer binnen. Vrijdags werden de spullen uit de auto's en de aanhanger gehaald. Waar we er 10 uur over hebben gedaan om in te laden, waren we er nu met ruim 2 uur mee klaar om alles binnen te zetten. Dus alle tijd om een broodje te eten: even ontdekken wat we in Denemarken anders hebben als brood en op brood. Het ging er in ieder geval in als zoete koek. Na het bekijken van het dorp Stege hebben we om 4 uur de terugreis aangevangen. Een voorspoedige terugreis en na het afleveren van alle helpers en chauffeurs gingen Lies en ik als laatste om 5 uur op 1 oor.

Iedereen die geholpen heeft, wordt vreselijk bedankt en er is voor jullie altijd een speciaal plekje op de Søndersognsvej.
Groetjes Ton
StaySail.eu



Dansk:

Flytning

StaySail flytter
Vi takker: Michael, Ruben, Raymond, Berry, Anita, Teun, Kees, Frans, Roland.
Boels: "Boels er et firma som man kan leje noget som helst hos." (http://www.boels.nl)
Infotheek: "En nem måde til automatisering!" (http://infotheek.nl)


Vi var ved med at pakke al vores ting og sager ind i papkasser som vi havde fået fra De Buitenhof og Infotheek, at arrangere hjælpemidler og hjælpetropper. Alt hvad vi havde pakket var samlet i rullekontainere, også fra De Buitenhof (et plejehjem i Amsterdam hvor Lies arbejdede). Onsdag 12. november havde vi planlagt til at få alt i en stor lastbil. Den eftermiddag hentede jeg en trappe-elevator hos Boels. I starten af aftenen hentede jeg lastbilen, en Mercedes Atego 1815 sammen med Raymonds far hos Sloothaak. Michael havde arrangeret alt hos Boels så alt var som det skulle være. Selv havde jeg arrangeret lejen af Lastbilen hos Sloothaak, dette gik ikke så godt, som mit visakort ikke fungerede, ved siden af det havde jeg ikke mit pas med (det havde De gelmt at bede mig om). Til sidst blev alt ordnet og kunne vi tage hjem til at starte med arbejdet.

Trappeelevatoren var allerede sat på plads (vi boede op over en forretning, trappeelevatoren ville spare os en massa besvær met at gå trapper og bære kasser).
Vi startede med at tømme garagen, det tog os kun 15 minuter, derefter tog vi fat i skuret, vi flyttede alle rullecontainere ind i bilen. Klokken var blevet 7 om aftenen, det var tid til at spise makaronisalat, som Lies havde lavet . Vi havde ny energi og bar nogle OSB plader fra skuret inde i bilen og lagde dem ovenpå containerne, hvorefter kasserne kunne sattes ovenpå pladerne, det var rigtig passe og måle, det var som at spille tetris med møblerne og det hele blev sat på plads.
Klokken 1 om natten var bilen helt fylt op, men ikke alt var pakket, jeg ville køre Michael en Ruben hjem, Michael skulle først hjælpe mig med at få fat i en påhængsvogn Klokken 2 var jeg hjem, vi proppede resten af vores sager i påhængsvognen, tog en wiskey og gik i seng.

Torsdagmorgen klokken 8 efter en kop kaffe og et stykke brød kørte vi til Afsluitdijken over den A9. Ved Heerhugowaard lavede lyssignalen trafikkaos, den sædvanlige trafikprop, ikke en rigtig Hollands kø, men... Ved Joure stoppede vi hos Haje, hvor vi tog os en kop kaffe med et stykke æblekage. Vi fyldte tanken og så var vi i Tyskland, vi betalte Mauten, som var billiger end beregnet, der var meget trafik på den Tyske motorvej, og massa af vejarbejd, vi skulle køre 60km. i time, så er der nogen der prøver at komme på motorvejen mens de kører 20 km. i time, det medfører at man virklig skal satte foden på bremsen, man lærer hurtigt at holde afstand.
I slutningen af eftermiddagen blev det hurtigt mørkt, vi nermede os slutningen af den tyske motorvej, lige ved den sidste rasteplads blev alle biler bedt om at forlade motorvejen og køre ind på rastepladsen. Alle biler, med undtagelsen af de Tyske blev kontroleret af toll og politiet.
Der var 3 mænd og 1 kvinde som hev og trak i mig, bilen skulle åbnes, papirerne skulle fremvises, tacho-skiven og lejekontrakten skulle gennemses. Med 2 biler var det formeget til at gennemgå det hele, vi havde heller ikke noget på os som kunne give os problemer.

Det sidste stykke til Putgarden gik fint, vi fandt vores vej til lastbil check ind, selvfølgelig var vi kørt lidt forlangt op mod bommen, og skulle bakke lidt, med begge biler, "Deutsche grundlichkeit" en Ordnung muss sein und so weiter. Så bilerne blev flyttet 100m bagud, til parkeringspladsen.
Manden der solgte billeterne forklarede os en hel massa, det eneste vi ville var at stå med begge biler på lastbildækket. Raymond som kørte lastbilen fik rabatbilleter til maden, på båden var de så sød at give os allesammen den rabat. Vores vand smagte dejligt!
Bægrene var ikke hel tomme da de blev ryddet af vejen hvilket forårsagede en vandballet, vi var glad for at vi ikke drak Cola!

Kun 75 kilometer til vi var hjemme, 55 km motorvej og 20 km over små veje, i bælgmørk, heldigvis med fuld måne, vi fandt vejen til Søndersognsvej. Huset og terrænet blev undersøgt, Stefan kom ind i huset for første gang. Fredag blev alle ting hentet fra bilerne og påhængvognen. Pålæsning tog 10 timer og aflæsning var sket inden 2 timer. Så vi havde rigeligt tid til at spise et stykke brød: vi opdagede hvad er anderledes i Danmark som brød og som pålæg. Det smagte som lagkage.

Efter et besøg af Stege startede vi klokken 4 med vores hjemmerejse. Det gik fint og efter aflevering af alle hjælpere og chauffører kunne Lies og jeg tage os en lur klokken 5 om morgen.

Tak til alle som har hjulpet os. I er altid velkommen på Søndersognsvej.

Hilsen Ton
StaySail.eu